حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پیام نوروزی خطاب به ملت ایران، سال ۱۳۹۳ را سال
«اقتصاد و فرهنگ با عزم ملّی و مدیریّت جهادی» نامگذاری کردند.
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به شرح زیر است:
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
یا مقلّب القلوب و الابصار، یا مدبّر اللّیل و النّهار، یا محوّل الحول و الاحوال، حوّل حالنا الی احسن الحال.
اللّهمّ صلّ علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها.
اللّهمّ کن لولیّک الحجّة بن الحسن صلواتک علیه و علی ابائه فی هذه
السّاعة و فی کلّ ساعة ولیّا و حافظا و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتّی
تسکنه ارضک
طوعا و تمتّعه فیها طویلا.
اللّهمّ عجّل فرجه و اجعلنا من اعوانه و انصاره و شیعته.
فرا رسیدن سال نو را تبریک عرض میکنم به همه‌ی هم‌میهنان عزیزمان و یکایک ایرانیان در سراسر کشور و در هر نقطه‌ای از جهان که زندگی میکنند. مخصوصاً
تبریک عرض میکنم به خانواده‌های معظّم شهیدان، به جانبازان، به همسرانشان و به همه‌ی کسانی که در راه اسلام و ایران مجاهدتی کرده‌اند و میکنند و بار
زحمتی را بر دوش کشیده‌اند و میکشند. همچنین تبریک عرض میکنم نوروز را به همه‌ی ملّتهایی که نوروز را گرامی میدارند و برای آن ارج و احترامی قائلند.
امسال فرا رسیدن سال نو مصادف است با دو فاطمیّه و مراسم یادبود شهادت بانوی بزرگ جهان اسلام صدّیقه‌ی کبری (سلام الله علیها). این تقارن موجب
میشود که ملّت ما ان‌شاءالله
بتوانند از برکات انوار فاطمی بهره ببرند و خود را در شعاع تعالیم آن
بزرگوار قرار بدهند و خود را منوّر کنند به انوار هدایت الهی که
به وسیله‌ی فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) و خاندان پیغمبر به همه‌ی مردم عالم اهدا شده است.
گذشتِ سالها و تبادل سالهای گوناگون برای ما باید موجب تجربه و بصیرت باشد؛
از گذشته درس بگیریم و به آینده با چشم باز و دل آگاه نظر کنیم و برای
آینده تصمیم بگیریم. من از خداوند متعال درخواست میکنم که به همه‌ی ایرانیان عزیز ما در این سال جدید، تن سالم، روح شاداب، امنیّت روانی،
آرامش روحی
و پیشرفت و تعالی و سعادت مرحمت کند. و امیدوارم خداوند متعال
به جوانان ما نشاط و پویایی، و به مردان و زنان ما همّت و اراده و عزم
مستحکم و
درست، برای پیمودن راه‌های پرافتخار، و به کودکان ما خرسندی و تندرستی، و به خانواده‌های ما امنیّت و محبّت و الفت عنایت کند. آنچه بر عهده‌ی ما است،
نگاه به گذشته برای عبرت‌گیری و نگاه به آینده برای برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری است.
سالی که گذشت، اعلام شده بود که سال «حماسه‌ی سیاسی و حماسه‌ی اقتصادی» است. حماسه‌ی سیاسی بحمدالله در عرصه‌های مختلف به بهترین
وجهی صورت گرفت؛ هم در انتخابات، هم در راهپیمایی‌های بزرگ، هم حضور مردم در عرصه‌های مختلف و فعّالیّتها و تلاشهایی که از سوی مسئولان و از
سوی مردم در طول سال انجام گرفت. سال تبادل دولتها و دست‌به‌دست‌شدن قدرت بود؛ و این کار با آرامش، با نهایت امنیّت در کشور انجام گرفت و بحمدالله
یک حلقه‌ی جدید از سلسله‌ی طولانی مدیریّت کشور پدید آمد.
در باب حماسه‌ی اقتصادی کاری که باید انجام بگیرد
و توقّع بود که اتّفاق بیفتد، اتّفاق نیفتاد. تلاشهایی انجام گرفت که مورد
سپاس است، ولی کار بزرگی
که باید در زمینه‌ی حماسه‌ی اقتصادی انجام بگیرد، همچنان در پیش روی ما است و ما موظّفیم که این حماسه را به وجود بیاوریم. مسئله‌ی اساسیِ اقتصاد
برای کشور ما و ملّت ما یک مسئله‌ی مهم است؛ در اواخر سال ۹۲ بحمدالله یک زیرساخت فکری و نظری برای حماسه‌ی اقتصادی به وجود آمد؛ سیاستهای
«اقتصاد مقاومتی» اعلام شد و زمینه آماده است برای اینکه ان‌شاءالله تلاش لازم در این باب انجام بگیرد.
در نگاه به سال ۹۳ آنچه به نظر این حقیر مهم‌تر از همه است، دو مسئله است: یک مسئله همین مسئله‌ی اقتصاد و دیگری مسئله‌ی
فرهنگ است. در هر
دو عرصه و در هر دو زمینه توقّعی که وجود دارد، تلاش
مشترکی است میان مسئولان کشور و آحاد مردم. آنچه برای بنای زندگی و سازندگی
آینده مورد
انتظار است، بدون مشارکت مردم تحقّق‌پذیر نیست. بنابراین علاوه بر مدیریّتی که مسئولین باید انجام بدهند، حضور مردم در هر دو عرصه لازم و ضروری
است؛ هم عرصه‌ی اقتصاد، هم عرصه‌ی فرهنگ. بدون حضور مردم کار پیش نخواهد رفت و مقصود تحقّق پیدا نخواهد کرد. مردم در گروه‌های گوناگون مردمی
با اراده و عزم راسخ ملّی میتوانند نقش‌آفرینی کنند. مسئولین هم برای اینکه بتوانند کار را به‌درستی
پیش ببرند، احتیاج به پشتیبانی مردم دارند. آنها هم
بایستی با توکّل به
خدای متعال و با استمداد از توفیقات و تأییدات الهی و کمک مردمی، مجاهدانه
وارد میدان عمل بشوند؛ هم در زمینه‌ی اقتصاد و هم در
زمینه‌ی فرهنگ. من ان‌شاءالله توضیح همه‌ی
این موارد را در سخنرانی روز جمعه به عرض ملّت ایران خواهم رساند. لذا به
گمان من آنچه در این سال جدید
پیش رو داریم، عبارت است از اقتصادی که به
کمک مسئولان و مردم شکوفایی پیدا کند، و فرهنگی که با همّت مسئولان و مردم
بتواند سمت و سوی حرکت
بزرگ کشور ما و ملّت ما را معیّن کند. لذا من شعار
امسال را و نام امسال را این قرار دادم: «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملّی و مدیریّت جهادی».
امیدواریم خداوند متعال کمک کند هم به آحاد مردم، هم به مسئولین محترم که
بتوانند وظایف خودشان را در این زمینه انجام بدهند؛ و قلب مقدس ولیّ‌عصر
(ارواحنافداه) را از ما شاد کند و روح مطهّر امام بزرگوار و شهدای عزیز را از ما راضی و خشنود فرماید.
والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته
خدایا؛
بر محمد و آل محمد،آن اوصیاء پسندیده رحمت فرست و بر همه پیامبران و فرستادگانت
به بهترین رحمت هایت
و برکت ده برایشان به بهترین برکاتت و بر جسم و جانشان رحمت فرست.
خدایا؛
برمحمد و آل محمد برکت ده و به ما در این روزی که برتریش دادی و گرامیش نمودی و
شرافت و بزرگیش بخشیدی برکت ده.
خدایا؛
مرا در آنچه بر من عطا فرمودی برکت ببخش تا به غیر از تو دیگری را شکر نگویم و در
روزیم گشایش و وسعت ده ای صاحب بزرگی و بزرگواری.
خدایا؛
هر چه از من نهان باشد، پس کمک و نگهداری تو از من نهان مباد و هر چیز را گم کنم،
پس مبادا گم کنی از من یاریت را تا به رنج و زحمت نیفتم برای آنچه محتاج آن نیستم
ای صاحب بزرگی و بزرگواری.
{اللهم
صل علی محمد و آل محمد الاوصیاء المرضیین و علی جمیع انبیاءک و رسلک با
فضل صلواتک و بارک علیهم با فضل برکاتک و صل علی ارواحهم و اجسادهم، اللهم
بارک علی محمد و آل محمد و بارک لنا فی یومنا هذاالذی فضلته و کرمته و
شرفته و عظمت خطره ، اللهم بارک لی فیما انعمت به علی حتی لا اشکر احداغیرک
و وسع علی فی رزقی یا ذاالجلال و الا کرام، اللهم ما غاب عنی فلا یعیبن
عنی عونک و حفظک و ما فقدت من شی فلاتفقد نی عونک علیه حتی لا اتکلف ما لا
احتاج الیه یا ذا الجلال و الا کرام }
حول حالنا بخوان دلم،
که جهان در تب و تاب است و بهاران در راه...
خورشید که طلوع کند، ورق میخورد این سالهای بی رونق و سیاه...
و هر سال که از راه می رسد،
شیدایی مرا، زبانی نیست در شرح پریشانی و حیرت اندوه بارِ روزگار بی تو بودن ها...
تا واگویه کند حجم تنهایی بشر را؛
اما خوب می دانم که این روزهای شکوفه های سپید،
و برگ های سبز امید،
فردای آمدنت را می دهند نوید...
و من چشم بر راهم...
چشم به راهی که، گرفتار ابتدای زمین است و انتهای نگاهش، آسمان را می جوید...
و نغمه ی دلش می خواند، "ای روزهای روشن در راه" ...
من خوب میدانم که، او می آید تا در کوچه ی تنگی که؛ عطر یاس در آن جاریست...
رایحه ی جانفزای بوی سیب را به انار دلها ببخشد...
خوب می دانم هزار و سیصد و بی تویی ها، هرگز مبارک نیست!...
اما، اینک در آستانه ی رویش دوباره ی عالم...
روزها نو می شوند و دل، کهنه ی عشقِ تو...
و من هفت سین مهرت را، بر سفره ی دل، می چینم...
و سر می سایم بر سینه ی آسمانت و...
سجده ی عاشقانه ای را می طلبم، تا...
سرچشمه ی نورت را مهمان شوم، و...
سر تعظیم بر تقدیری فرود می آورم؛ که جز برکت و مهربانیت در آن جاری نیست... و آن گاه ...
سبزترین نگاه تو را بر وجود خاکستر نشینان خواهم دید، وقتی از ابر بی کرانِ رحمتت،باران ببارد...
و پس از فرو ریختن قطره قطره، ندبه های باران، بر سرزمین فراق و هجرانِ یاران...
سلام بر بهار دلها و خرمی دوران...
سلامی بی پایان...
اللهم صل علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها والسر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک...
