ای سیدشهیدان! یاد ما قبرستان نشینان باش

(سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدار با خانواده ی شهید سید مرتضی آوینی )

 تاریخ 2/2/1372

بسم الله الرحمن الرحیم
خداوند ان شاالله این شهید را با پیغمبر محشور کند.

 من حقیقتا نمی دانم چطور می شود انسان احساساتش را در یک چنین مواقعی بیان و تعبیر کند؟ چون

در دل انسان یک جور احساس نیست.

در حادثه ی شهادتی مثل شهادت این شهید عزیز چندین احساس با هم هست. یکی احساس غم و تاسف است

از نداشتن کسی مثل سید مرتضی آوینی.

اما چندین احساس دیگرهم با این همراه است که تفکیک آنها از همدیگر و باز شناسی هریک و بیان کردن آنها

کار بسیار مشکلی است.

به هر حال امیدواریم که خداوند متعال خودش به بازماندگانش به شما پدرشان، مادرشان، خانمشان، فرزندانشان.

همه ی کسانشان به شما که بیشترین

غم . سنگین ترین غصه را دارید تسلی ببخشد.

چون جز با تسلی الهی دلی که چنین گوهری را از خودش جدا می بیند واقعا آرامش پیدا نمی کند. فقط

خدای متعال باید تسلی بدهد و می دهد.

من با خانواده های شهدا زیاد نشست و برخاست کرده ام و می کنم.

و از شرایط روحی آنان آگاهم.

گاهی فقدان یک عزیز مصیبتی است که اگر مرگ او

شهادت نبود تا ابد قابل تسلی نبود. اما خدای متعال در شهادت سری قرار داده که هم زخم است
 و هم مرهم و یک حالت تسلی و روشنایی به بازماندگان می دهد.